Rozpoznawanie autentyczności dolarów amerykańskich - tzw. "duże głowy"

• Dolary "Duże głowy” istnieją w nominałach od 5 do 100. Pierwsza data emisji: 1996 rok. Kolejne daty emisji dla różnych nominałów to: 1999, 2001, 2003, 2003 A, 2006, 2006 A.

KROK 1 - rozpoznawanie autentyczności USD „DUŻA GŁOWA”:

  • Oceniasz banknot w „pierwszym wrażeniu” - pod palcami: papier oraz jakość - wyczuwalność farby w druku; wzrokiem: rozdzielczość linii: w oczach, włosach, ubraniu głowy itp. zwracasz uwagę na kolor, nasycenie farby i kontrast. 
  •  Oceniasz zabezpieczenia: pod kątem farbę zmienną optycznie na nominale w prawym dolnym rogu; pod światło znak wodny, nitkę zabezpieczającą i strukturę papieru: w tzw. „kratkę” albo „sitko”; pod lupą: mikrodruki w zależności od nominału - na kołnierzu, w lewym dolnym rogu w nominale, na bocznych marginesach.

UWAGA: Autentyczne znaki wodne mogą się między sobą różnić kształtem, a nawet wyrazem twarzy. To oznacza że sprawdzamy ich jakość a nie np. wyraz twarzy. 

UWAGA: Struktura papieru w USD "duże głowy" występuje w 2 wersjach: „kratka oraz sitko". 

DLA 100 USD 1996 ORAZ WSZYSTKICH EMISJI 50 USD JEST TO KRATKA.
DLA 100 USD 1999 - KRATKA ALBO SITKO.
DLA 100 USD EMISJI 2001 I PÓŹNIEJSZE ORAZ NIŻSZYCH NOMINAŁÓW JEST TO SITKO.

USD - DOLARY AMERYKAŃSKIE „DUŻE GŁOWY” - ROZPOZNAWANIE AUTENTYCZNOŚCI - „KOREANKI”.

• Najlepsze falsyfikaty "Super notes” - USD powstały w fabryce pieniędzy Korei Północnej i nazywane są potocznie „Koreankami”. Ponieważ łudząco przypominają banknoty autentyczne należy to uwzględnić podczas ekspertyzy i sprawdzić banknot w tak zwanym kroku drugim pod kątem istnienia „Koreanki”.

KROK 2 - ROZPOZNAWANIE AUTENTYCZNOŚCI DLA USD „DUŻA GŁOWA” - „KOREANKI”. „Koreanki” charakteryzują się dokładniejszym wykonaniem stalorytu. Widać to przede wszystkim w uchu Franklina - jego ciemnej części - gdzie na "Koreankach" jest „czystsza” technika druku. Również najwyżej położne okienka w ratuszu są dokładniej wykonane - widać więcej kratki.

UWAGA: AUTENTYCZNE 100 USD "DUŻE GŁOWY” NIE MAJĄ WYRAŹNEJ KRATKI W NAJWYŻEJ POŁOŻONYCH OKIENKACH RATUSZA - W ODRÓŻNIENIU OD 100 USD "MAŁYCH GŁÓW”.

  • Kolejna różnica to inna struktura papieru. Papier pod światło przypomina w strukturze małe romby o pionowej orientacji, a czasami skórę

    pomarańczy. Również znak wodny pod światło jest trochę gorszej jakości - nie dość wielotonalny.

  • "Koreanki" mają swoje specjalne oznaczenia fałszerskie zwane "podpisami fałszerza”. Podpis pierwszy: Spójrz w klosz latarni stojącej pośrodku, obok człowieka. Znajdziesz tam linie: ukośny daszek i dwie skierowane do dołu pod daszkiem. Przypomina to symbol liczby Pi. Obok dwóch ukośnych linii może (nie musi) pojawiać się jeszcze jedna ale przerwana. Na „Koreankach” w tym miejscu istnieje trzecia, cienka ale wyraźna linia. Podpis drugi: Znajdź latarnię pierwszą na lewo od środkowych drzwi, nad małą literką „I” z independence. Spójrz na najwyższą część latarni, zakończona jest ona niewielkim zagęszczeniem farby. Przypomina to berecik z pomponikiem albo antenką. Na falsyfikacie nie będzie tego zagęszczenia, występuje brak antenki. Istnieje więcej tego typu oznaczeń.

    • Reasumując:
    1. Zwróć uwagę na ucho Franklina - nie może być za czyste;
    2. Sprawdź strukturę papieru pod światło - "Koreanki" mają romby.
    3. Sprawdź znak wodny - na „Koreankach” jest bardziej ubogi w wielotonalność; 4. Obejrzyj okienka w ratuszu - nie mogą być za wyraźne;
    5. Oceń obie latarnie związane z podpisami fałszerza.

    publikacja na podstawie materiałów Radosława Ciszka